Mən hələ özümdən kənar gəzirəm,
Mən hələ özümə qayıtmamışam.
Qoyduğum papağı asdığım yerə,
Verdiğim sözümə qayıtmamışam.

Çox oyun oynadı dilim başıma,
Hələ o dilimlə,başımlayam mən.
Anam deyərdi ki,daş ayaqlıyam,
Elə o ayağım,daşımlayam mən.

Hələ məclislərdə deyilmir sözüm,
Hələ şərafətim,sağlığım durur.
Elə o adamam-sadəlöhv adam,
Durur əfəlliyim,vağlığım durur.

Pasna basdıranı söyərdi,indi
Qoruqçu saxlayıb dədəm yurduna.
Elə çirginmişəm qayğılarından,
Ürəyim atlanmır gedəm yurduna.

Verdim öz əlimlə qazandığımı,
Qalandı içimdə tonqala yerim.
Ha çalır qollarım, öhdedəmmirəm,
Qalıb gicitgənə,qanqala yerim.

Çuğullar,şeytanlar kolbaşı,burda
Namərd ayağıyla mərd ayaqlanır.
Köyün içindəki o yollar ki,var
Yüz yerdən üstümə dərd ayaqlanır.

Dörd fəsil tarixin günahı belə,
Başına tökülür yarpaq adamın.
Yalandır torpaqdan yarandığımız,
Ürəyi daş olmaz torpaq adamın.