Yaşıyorsam, bir zamanlar hayatım
Bütün gönül kapılarının açıldığı,
Uğruna bütün azapların çekildiği bir filimdi.
Yaşandı ve bitti...

Bir sevdaydı içime seni oturttuğum;
" Sen sevdalım kalacaksın..."
Atıp tuttu başıma,
Bu aşkı zamanla hasırdan şapkasını ören örümcek;
" Ölümüne sürgün gizli sevdam..."

İnsanların adaletsizliğinden;
Aldım başımı kaçtım ey insafsızlık,
Acılarımın sefaleti, bahtsızlık, ey nefret,
Doğruluk hazinem gerçek sahibine emanet.
Azmettim, söndürdüm gecemde
Karanlığı insanlık adına her ne kötülük varsa...

Bir yırtıcı kuş gibi atıldım,
Düşmanlara seslendim,
Seslendim çok konuşanlara,
Tıkanıp boğulsunlar istedim,
Sussunlar, tutsunlar nefeslerini içlerinde...

Bana baharın getirdiği mutluluk bir budala yemişti.
Derken, bir de baktım ki ağlamak üzereyim;
Aklıma eski günlerin anahtarlarını aramak geldi.
Dedim, belki de yeniden güçlenirim.
Hayırmış meğer o açılan kapılar,
Anlaşıldı ben bir gerçekleşmeyen düşteyim...

Ah sevdam, ne olur daha bir acıyarak bakıver de
Benden yana yanlış giden yolda suçlular dursun,
Sen ki cezanın yokluğuna vurgunsun...
Senin için kopardım ayrılık defterimden;
Bu şuhursuzca yaşadığım mevsimin yapraklarını...
Gel de içime sinme...

Figen ANAR