1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
454
Okunma
Her insan kendi dünyasında yaşar ve ölür...
Saçları beyazlayarak yada dökülerek.
Yılları içer beden, ruhuyla içine çeker.
Hayat dersini ve sınavını
Kimse ölümden kazanmaz.
Her insan kendi nefesiyle,
Zamanın diliyle konuşur
Hiç kimse duymaz ve anlamaz.
Kafasındaki düşüncenin ışığı,
Düş karanlığı ve güneşin kırıntısıdır...
Peki o zaman, dünyada
Gerçek insanlar nerede yaşar?
Kendi adasında...
Figen ANAR
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz