Adım soğuk mezar taşında ve
Sen beldesine defnetmişler...
Solumda yatan beyaz bir kız çocuğu
Anne diye bana döndü ve baktı
annesi değilim; olduğu yerde ağladı.a
Buraya gelen herkes yitiğini arıyor
Çünkü biliyorlar
’kişi sevdiği ile beraberdir. ’
Cuma günleri aydınlanır toprak
Cumanın hatırına..

Ağlayasım var
ama ağlarsam kız çocuğu da ağlayacak
Yıllardır annesini bekliyormuş
ben ise geleli daha üç gün oldu
Anlayacağınız, ağlamak için çok vaktim olacak.
Allah bilir, ne zaman kavuşacağız.
Orada iken,
nikâhına oturmuştuk ayrılığın
Kıymıştık geleceğe...
Kömürden yapılmış iki yüzük ile
göğe bakmıştık.
Yağmur yağsa da, yıkasa parmaklarımızı
Gelmeyen gelecek için endişe etme
Defalarca kez düğüm atılmış bir ip gibi
boğazında ki kör düğümü yutkunmaya çalışırsın
Su uzatacak el bulamazsın
Yaşamak için bütün sularını kullandım ben
Sen beldesinde gömülüyüm
unuttun mu yoksa ?
İçine ağlama sakın!
İçe şemsiye açılmıyor çünkü
Sonra içimiz de çiçekler açar,
Olgunlaşır, meyve verir.
Kim toplayacak onları,
benim ellerim yok ki?
Çürüdü, toprağa karıştı.
Elma ağaçları bize sırtını dönmüş
Üzerinde, iki aşığın öpüşürken çekilmiş
baskılı tişörtten giymiş.
Bu bize nispet,
Bu bize âlâmet...


Sûrun üflenmesine daha çok sanırım
Burada ki takvimler daha 10 Aralık’ı gösteriyor
Sen geçmişten hiç geçmemişsin anlaşılan
Siyah bir kıyafet giydirmişsin kalbinin üstüne
Matemler, ağıtlar;
Bitmemiş kaleminin mürekkebi harman savuruyor.
Bugün biri daha geldi
Kucağında sevgilisinin fotoğrafı ile
Kurumamış henüz kirpiklerinin boyası
Gri gri dökülüyor yanaklarından aşağı
Kendini çürütecek haberi yok
Ne denir ki ölmüş birine
’ Hoş geldin ’ ya da ’Başın sağ olsun ’ mu?
Sanma ki sadece yaşayanlar,
yani geride kalanlar ağlayıp yas tutar.
Hayır! Ölüler mezarlığından her gece yükselen ses
Her gelenin ağlayış sesidir.
Beni de duymak istersen eğer
elini kalbinin üzerine koy
ve içini dinle...
Hepsi geçecek üzerinden...



HOŞÇA KAL!

---PERVANEHA---