Bu gece,
alüvyonların biriktirdiği kirliliğin üzerine
yazarak başlıyorum şiirimi..

Altın bacaklı akreplerin
kafa tuttuğu bir zamanın çalar sesi bu.
Yüreğime yazmak yerine,
tütün kağıtlarına yazmışım seni
ve bundandır başımdan dumanlarının
gitmeyişi.
Kumdan yapılmış yedek canımı
savuruyorum paraların üstüne.
Paralamak nedir, biraz da onlar bilsin.
Göz hakkıdır hem,
yeşil otların çürümüş tarafları da güzeldir.
Su sızdırmaz testilerin üzerine çizdim
çatlamış ellerimin çizgilerini.
Bir karınca yalpana yalpana gitmeye çalışıyor.
Hem sordu mu aceba,
neden uruk kuşlarının sesi var bu yerde?
Çipetpet ’de severim, o ayrı mesele
Bacak bacak üstüne atmış bağırsaklar
Sıkı sıkıya kimi bağlamış olabilirler?
Soru işaretlerini ters çevirip,
tüm sorularımı asıyorum oraya..
Dileyen istediğini alıp cevaplayabilir...



Atlı karıncalar üstümden atlıyorlar
İp atlayan kızların figürleriyle beraber.
Tüm organlarım farklılaşıyor
Ciğerim, karşı bakkal olmuş
böbreklerimden sigara aldı.
Nede olsa ben ölürsem, onlarda ölecekmiş.
Çok bilmiş bunlar Violara!
Tuvalet kağıtlarını kokulu yapmışlar,
Sildiğimiz yerler kokacakmış!!
Hangi bab’dan geliyor bu çekimler
Soluk borumu duvar yapmışlar,
üstüne de bir duvar yazısı :
’ ne yemekler geçti buradan,
bir sen geçmedin ’ diye...
Güldüm Violara,
uzun zamandan sonra güldüm.
Beni de yanına çizmişler
Telif hakkı bendeymiş...
Hava soğuk burada,
battaniyeler hava da uçuşuyor
1.60 boyla yetişemiyorum dostum
Parmaklarım üşüdü,
eldivenlerde battaniyelere yastık olmuş
hava da uyuyorlar.
Neyse
ciğerleri daha fazla üşütmeyeyim
Sigara iyi geliyormuş üşütmeye
sigara parası ister şimdi bu,
cebimde üç kuruş yok.
Sonra görüşürüz,
yazarım yine....
kendine iyi bak Violara..


Şiir türü: Sürrealist

---Pervaneha---