Ah Asuelâ !
Çatlamış damarlarımın berrak kanı,
yüzüme vuran ayın parıltısı,
Gözümü alan şimşeklerin etkisi kadar Asuman’sın.
...
Belki bir gün yolum,
belki bir gün yolun aşka çıkacak
ve biz tekrar karşılaşacağız,kim bilir
değil mi ?
Islıklar tutuşacak dudaklarımızda,
Seni Seviyorum derken, Rum gibi yumulacak dudaklarımız.
Saklama yüzünü benden,
Eteğin eskimiş ne var ki bunda?
Papatyalar çizeriz, kapatırız açık yarayı...
Utangaçlığım, utangaçlığındır.
Bak, görüyor musun?
beni de kendine benzettin.
Gülme, eğme başını
Gülüşünü görerek mutlu olmak;
’’ Bizimle çalışır mısınız? ’’
Etiketini görüp, mağazaya girerek;
Hayır, demek gibi bir şey...
İşte böyle çılgınca seviyorum seni.

Eskiden bu köprü, Drama köprüsü idi
Bre Hasan! diyerek geçerlerdi.
O hoş sevgiler eskiyen evlerde,
köprülerde, taşlı sokaklarda kaybolup gitti.
Geçmişi severek sevmek seni
Yeniden bir Viyadük inşa etmek gibi
Aşıklar Viyadük’ü
Bre Asuelâ!
Sende mi sevmediğin kadar sevildin?
Bir elimde kağıt kalem,
Bir elimde bahardan kalma kır çiçeği fotoğrafın
O eskiyen eteğini tutan ellerin,
bir karıncayı okşuyor gibi, narin..
Hani diyor ya, üstad Sezai Karakoç:
’ Ellerinden belli olur bir kadın,
ellerin ve parmakların
bir nar çiçeğini eziyor gibi’...
Bana böylesi bir şiir ezberlettiren sen
Ah ne de güzel ince kaşların,
kıvrık kirpiklerin..
Ne makamısın sen böyle
Adına ne demeli senin; Hayret mi?

Belki yolun,
Belki yolum,
Aşka düşecek
ve biz tekrar karşılaşacağız
Öyle ya,
Tevafuklar bizi hiç bırakmasın.
Ah Asuelâ!
Ela gözlerine beni de götür.
Kaybolayım denizinde,
denizinde dehlizin olayım...
Kurbanın olayım,
Kıyıya vuran kayık yapma beni
Rum’lar peşimize takılsın,
Seni Seviyorum.
Seni Seviyorum.

---Pervaneha---