önce tanrıya seslendim
bu acı ne diye
sonra anneme seslendim
beni neden doğurdun diye

tanrıda ses yok
annem tanrıdan daha cesur çıktı
bilsem bunca acı yaşayacaksın
seni doğurmazdım dedi
hatta insanlığı doğurmazdım dedi
cennet varsın olmasın dedi
cehennemde yaşamaya razıydım dedi
sonra gözleri doldu
ağlamaklı oldu bir ara
bende durur muyum
benimde gözlerim doldu
ben dayanamadım ağladım biraz
annem tuttu gözyaşlarını
bakmaya kıyamadığım gözlerinde
tanrıda yine ses yok
annem tanrıdan daha cesur çıktı

çocuklar ölmesin dedi annem
çocuklar yaşasın
kadınlar da ölmesin
kadınlarda yaşasın dedi kısık sesi ile
biraz boğulur gibi oldu
cümleler boğazına düğümlendi
aç kalmayı biz iyi biliriz dedi
tanrı aç bırakmayı
biz üşümeyi iyi biliriz dedi sonra
tanrı sıcak soğuk nasıldır bilmez
ölen çocuklara biz üzüldük hep
sokakta kimsesiz kalan çocuklara da
evrendeki tüm canlılara da
ama tanrının umurunda olmadı
bizim tanrıyı düşündüğümüz kadar
tanrı bizi hiç düşünmedi dedi
ürkek ve buğulu sesiyle
tanrıda ses yok
annem tanrıdan daha cesur çıktı

ibrahim dalkılıç

05/02/2017
20:20 izmir