0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1287
Okunma
üzgünüm yıkık şehirlerde yüzüstü bırakılmış çocuklar kadar
ardı arkası kesilmeyen bombardımanlarda çaresiz
beklentileri çalınmışlar gibi karamsar bir bakışla
hani bakıyorum hayata acayip bir durumda
nasıl ki kendimde değilim desem yeridir
son bulmaz hiç düş kırıklıklarım artışla
dip uğultuları var kulaklarımda sürekli çınlayan
öyle soğuk bir yalnızlık ki kıyaslanamaz kara kışla
gün gelecek hani belki benim için de sımsıcak güneşle
yeniden filizlenecek dallarım büyük bir hevesle
o değil de korkum kıran olmasın yok yere
tam nefes almaya başlarken son bulmasın yaşam
yazık ki çoğu insan için:
yaşamak yarım kalmış beste
