Çok hüzünlü olmuş bu şiirin...Bir an Emel'in sayfasında gibi hissettim kendimi.Güneş gülüşleri gri bulutlar gölgelemiş bu dizelerde.Ama Nar-ı Çiçeğin yorumuna katılıyorum.Her şeyde bir hayır vardır,insanlar bunu o an anlamasalar da hatta belki de hayatları boyunca anlamasalar da bir bildiği vardır mutlaka Allah'ın

Keşke'ler tecrübe oluyor genelde, onlarla öğreniyoruz hayatı.Bazen kırılsak da, düşsek de yine de hayatlarımıza sımsıkı sarılmak gerekiyor.

Şiirdeki gibi denmiyor,diyemiyor pek kimse ''sana ne, size ne'' diye.Çevremizdekileri incitmek istemiyoruz biz incinsek de.Ve kaç kişi hayallerine kavuşabiliyor tam anlamıyla bir de böyle düşünmek gerek.

Şimdiki aklı olsaydı insanların genç yaşlarında hiç hata yapılmazdı belki de,ama bu dünyanın imtihan yeri olduğunu bildiğimiz için hatalar da biz insanlara mahsus olduğu için...ne diyordum ben o kadar çok yazdım ki ve uzun cümlelerle yorumun başını unuttum iyi mi:)) Alışık mıyım ben senin şiirlerine bu kadar uzun yorum yapmaya.Hayır diyorum ki bir defa da Emel ve senin şiirlere hüzünlü başlayıp hüzünlü biten yorum yazsam şaşarım zaten.Tuhaf bir şey oluyor üzgün başlıyor ama devamı öyle gelemiyor.

Valla yoruldum yazmaktan:) Neyse meleğim çok duygusal bir şiirdi gerçekten.(Toparlıyayım sözleri) Tebrik ediyorum. Yüreğin uzak olsun hüzünden.Seviliyorsun çok kuzum...

Herşey de bir hâyr olduğunu ve olgunlaşmak için yanıldığını ve yaşadıkça tecrübe kazanıldığını yorularak anlar insan.
Anlar ve "keşkeler" sıralanır kaleme dökülerek ..


Herşey de bir'az hâyr vardır.
Herşeye rağmen gülümseyin şair'em.

Gülümseyin ve yazın.