1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1648
Okunma
zaman trenini çoktan kaçırdım
onu yakalamam imkansız artık...
ortaya çıkıpta, birdenbire ırıyan beyaz bir melek gibi
tüneyip gittimi acaba?
utkusuz kalan soluklarımın arasından....
bir zamanlar ne düşler kurardık seninle,
hardal sarısı gözlerimiz renklenirdi parlayan yıldızlar gibi,
yanaklarımız kızarırdı birbirine değince,
dudaklarımız ıslanırdı, heyecanla öten kalplerimiz birleşince,
granitler yumuşardı ellerimiz değince....
ah! ! nasıl da bitti tanrım hala inanamıyorum
yalvar yakar dökülüyorum,
zamana inat yaşamaya çalışıyorum
ama;
her gün biraz daha korlaşan yüreğimle,
her gün biraz daha örselenip eriyerek,
her gün biraz daha yorularak,
biraz daha ölüme yaklaşarak......! ! !
Cevap Yaz