Yelkenlerini ayla doldurmuş gemi
göz yanılsaması değil
kimi farklı bakıyor ışığın nesnelere verdiği renklere.
rus ruleti oynuyorsun bazen hayatla
sana kendini vuracağın mermiyi buluyor
hiç ilgisi yokken seçimlerin diyorum
kapitalizmin suçu yok
suçu yok Adolf’un
Mussolini’nin
güç işte saplantılarla devrini sürdürüyor.


karanlık yerlerde geziyoruz seninle
mantarlara benziyoruz biraz
senin neyini mi seviyorum?
çok basit!
zehrinin bağışıklıģını,
kendime sorunca hemen bulduğum cevapları.
türünün tek örneğisin sanırım
ne şaşırıyorsun?
parmak izlerine bak.



zaman işte dar
hiç yetmedi yaşamak
kısa, kısa
gerçekten öyle!
gün, gece, uyku; yetmiyor
inanmıyorsun.
ömür dediğini anda sorguluyorum.

yetememek,
bağlayıcı olan bu belkide
eksik te deģiliz
kaćıp saklanıyoruz birbirimize
bize karşı olmayan birini göster
suçumuz ne ki?
azılı olurduk suçlu olsaydık
deliller imzamız olurdu.