bu ağaçlardan çıkarsınlar baharı , lütfen daha nazik
seni temin ediyorum, bu ağaçlardan başlayacaklar, kabaca
avucumda sonra bir yaprak kalabilir, ellerini unutabilirim
gözlerine sığabilen karanlıklar ülkesinden acı ağırlığımız kabul
saptanabilmiş yasparçalarında, arkandan diyorum
bir ses duyarsan eğer bu ağaçlardan başlamışlardı bizi soymaya

çaresiz gözlerinle konuşuyorum, ben, her adımım ağır bir ümit kaybı
burçlardan çıkar yol olsaydı, batık gemilere doğru, dikkat
dayanabileceğin bir sırt kalmışsa bu uğurda
büyüyebileceğin anlamlı bir pişmanlık kaldırır suyun geldiği yer
sen gibi titremekten mecburiyet tellalı fanatik bir inanmak
azıcık gazete sayfalarında kalmaktan, laflara durmaktan

böyle bir kabul, hepimiz için mi?
kimse eskisi gibi kalmayacak ya da
anlaşıldığında delireceğiz kim bilir
kendi ölümümüzü taşıyan dudaklarımız
saklanamayacak farzlar bir dil huzura çıkacak
akıldandır biliyorum bu hüzün
faydası olmayacak sözlerin
ağzından ağlamaklı bir sath doğuruyor kan
titrerken, bir kuşun kanat çırptığı göğe özlemini düşürmüştün
düşürüyoruz kurşun misali, mecazen umudu
sonumuzu bir dil atımına bağlıyorum
zamanı gelince karışınca kalbe zehir
alınan ilk nefes akla gelir

yalnız yakın olanı gören olmaz bu gözler
seni ciddiye almıştım yaşamak, diyecektim
erirken, katılaş..
olunca taş
çoktan nefes huzura gelir

kuruyan son yaprak olmadığını bilince böyle rahat olabilir insan delirmemek için
af dileyeceğin merdivenlerden çıkarken ellerimi ve ayaklarımı göremiyorum
dua meczup bir duvara dayandı, nur dağıldı kirpik yayında
ses geçirmez, duyulmaz, durmaz, dinlemez tam ortasındayken
kimse burada nasıl olsa kalmayacak ya da
herkes gittiğinde farkına varacağız

son yaprak değil avucun
bir buyruk sayılmıyor beklemek yalnızlıkta kendi kahkaha sesini
kısmetse minareler kadar uzar parmaklarımız, kalkarken istekli
çünkü aynalardan çıkıp gelince kendini yakmak istersin, besbelli fırsatçılık
güney tarafında belki vapuruna madde yığan vakit
öpmeye çalışıyor açıklarından üzerindeki senenin

biri mutlaka bulunur. hata saymıyorum, doğan onca şıktan geriye
boş bırakmayı seviyor mide aboneleri

yaşıyor
arzusunu duyan tavrın
felçli psikozu
bir başka yasadışı muameleye maruz
direniyor

avucumda kendi ölümümü gördüm, korkmuyorum
güle müsaade,
lale yakışıyor .