Sonra gece olur
Karanlık kıskacında yaralı ezgiler
Şehirler tutsak
Arşınlayıp duruyorum sokakları
Oy nazlı maralım
Oy kınalı sevdiğim
Ellerimi ısıttığım kardelenim
Kaderinde ihanetler çöl olsun


Turnamın göğsü yaralı
Durma zamanı değil
Toparla gözlerdeki yaşı
Koklayamam sırma kanatlarını
Yıkma üstüme prangaları
Vakit yok
Upuzun nehirler ayın vurgunu
Ay doğmalı gül yaprağına
Gül ki yangın içinde


Saatler dönüyor
Ses ver bana gümbür gümbür
Lekesiz uyanalım sabaha
Kirpiklerin Anadolu yaşı hiç kurumaz
Parçala karanlığı, boz bulanık nehir ol
Kara trenler geçmez buralardan
Ayak tozun sürünsün eteklerine
Gel gör ki gök mavinin altında
İliklerinden fışkırır şüheda
Sen gerçekten Anadolu’nun koynundasın


Elveda kanatlanmış nazlı çiçek, elveda
Kapat gözlerini çeyizlik hayaller
Toprağa ekili/r düşler
Büyür yürekte bir kuşluk vakti.


Ümmühan Yıldız.