I


bana gecenin gözlerini ver
saklayıp zedelenmeden bu bahar
bütün masallar ve öyküler
öyledir
bir dalı koparıp bükmeden ışıktan kaçış
öyledir
kapılardan ayrılan kervanlar
mısır köklerinin çürüyüşü
kıpkırmızı öfkesiyle bir toreador’un ölümü.

II

olması gerekendi. yaz geçti
sardunyaları söktük
menekşe çıkmazında boyalarımız döküldü
gökyüzünü kaplayan kuşlar birer ölüdürler yakup
biz de birer ölüyüz
ki güneş doğarken içelim arınalım
bir köle öldüğünde pirinç kaplamalı saatler sallanır.


III

nişanlar ve kurdeleler
şahane primadonna söylemleriyle
bir ressam ellerini keser duvarlara sürtünerek gölgesi
kan ki afişler bilecek sadece
kara harflere dizilmiş
kaldırımlar bilecek
sessiz caddeler
gümüş renkli kediler bilecek
bir ağ cinayetleri kasvetli aryalar eşliğinde
sağırdır tanrının odaları
ve bütün violalar çıldırmış gibi çalar


yalnızlık bir kuşun şakıyışıdır yakup
tüm göğü gülümsemeleri kaplar ve giderler uzağa.

IV

ulu ağaçların gölgelendiği gece
bir renk dökülüp kabından sırrı kadem basar
ötede denizdik biz
beride balık
bir taşta - otuz tiran-
morg dediğin çıplak bir kuştur yakup...