2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
533
Okunma
kesik kesik
sahne sahne
bir anda ötelere
yahut berikilere doğru
ve daima
daima sıyrılıyorum,
an’dan..
o an,
bir gece yürüyüşüne çıkarıyorum aklımı
tutup ellerinden.
serin bir siyah
kadife bir mavi,
huzuru dolduruyor ruhuma.
ey Rahmet..
diyorsun ya haydi topla,
haydi
topla!!
dewretmek tüm kaygıları.
yürümek ve yürümek bilindik tüm sokakları.
güneşe verip karmakarışıklığımı gererken
dudaklarıma,
dengele/n diyorsun ya
yalvarırken..
misliyle
beni
bana
bırakma, diyorum.
çünkü hani olur ya
at yelesinden farksız olur gidişatım,
içime ve dışıma zemberekli pembelikler damlanır,
rüzgar olurum,
rüzgarlı
olurum;
beni
bana
bırakma,
ve aklımı yalnızca Sen inşa et
seçip ayrıklanırken kendimden.
amin..
5.0
100% (3)
Cevap Yaz
