2
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
2135
Okunma
bir telaşın eteklerime yapışmasıymış, yaşam.
beden rakamlara, aylara kurulmuş.
takvimleri kapattım içimde,
öylece tutuyorum.
yine de
gün eridi, seyriyen gözümde.
anlamsızlığın bedenimi yuttuğu akşam,
bir cephede sarınıp uyudu, akşam.
basitleşen bir avuntunun
sırtımı kemiren gölgeleri doğdu,
avuçlarıma.
sözüne asındığım seslerin ardına dayandım ben de.
hiç yoktan,
birer yudum gerçeklik aktı dünyama.
muhtacım, duaya.
yalandan
hissiz
zorba bir çekişme,
dudaklarıma göç eden
nefesimde.
tenle ruh arasında bir geçiş bu.
yaşamla ölüm
fikirle sezgi arasında.
anladım,
çuvalları sindirmezmiş,
buğdayların dişleri.
o halde
bırakalım, gelmesin vakti
değirmenlerin.
sadece
son bir şey kalsın
düşünü giyinmiş fikrime;
bana gelsin,
bana kalsın şefkatli sözcüklerim.
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz