gözlerinle gelmiş bulunuyorum
kocaman salonlardan geçip tüm ülkenin
kaotik veya paleolitik dönemlerine göz kırpan şımarıklığıyla
gelmiş bulunuyorum yorgun barajlardan
kendimi artık umursamaz bir konta benzetiyorum

ah! İstersen dünyanın bütün içe kapanıklığıyla
başına yaptığım o dikenli kaybetme tacı
evin bir köşesinden öteki köşesine tablolar gibi
doğururum. içimde tüm ölenleriyle
bir dünyanın içe kapanıklığını

senin ellerinde kimseye kalmayan acılar var
yaşamayı unuturcasına inanılmışlıklar
her şeyi unutmaya geldik yeniden rehabilite olacağız
yeni günün şafağında.

girip çıktığım sokaklara – sonu gözükmüyor
adını anarşist bir hamleyle kazıyorum
madam büve. esrarengiz bir eğlence sistematiğiyle doğruluyor yatağından
işte gülüyor
işte sokaklarım karnaval
yeniden doğuyorum bu mahalleye.

ingiliz mandası, kapitülasyonlar ve seninle ağlamak
geçmiş zamanlı bir paket sigara
sözgelimi eğilmiş kalbi çarpıntılara gebe
gözlüklerinden fırlayan mandalarla sigara içmek
içmek.
seni anlattım.
- kimseyi değil seni,
- hiç görmedim ama
- seni anlattım günlerce
- olur tabi güneş nasıl olsa çok sıcak
- hava dönmeden gülüşürüz nasıl olsa
- anlattımdı seni
beni de ara sıra hatırla.

çekiçlerle açıyorum gözlerimi
kolumda bir saat var duvara daha çok yakışıyor
aklımın spresifik varyasyonlarında
yüzümün çirkinliği ve kısa saçlarım
nasıl olsa güneş çok sıcak
hepimiz ağlıyoruz anadolu’da

bir yere kapaklanıyoruz, dikkat! bu bizim son kapaklanışımız
kim ne der? şöylece bakındık etrafa
bütün galaksiyi dolaşan retina
aslında bozuksa da yine de suçlusu galaksi
ve kirli kaldırımlarıyla çat-kapı izbe mahallemiz
ayıptır! insan hem gözlerini hem de kalbini
ferah tutabilir 42 derece altında

sürreal resim: çerçevesiz gözlerin
sürreal fotoğraf: havaya zafer anıtı misali kaldırdığın ellerin
sürreal şiir: dudaklarına çalınan zehir zemberek zambaklar
nasıl güzelsin
onu onunla buluşturduğun kadar. uzun yollara kâdir
o zaman tren garı kokar düşlerin
çıkalım gidelim bu kentten – gidelim mi?
giderken upuzun kirpiklerin düşer yere
bir çığ olur bıraktığın her kaybediliş duygusunda
artık kaybetmek yok. kirpiklerin gözünde daha güzel
kaybetmek yok
uğultusuz günler hemen şuracıkta.