I

Kendimi yaltak bir kahveciye attım
arkadaşım gelecek onu bekliyorum
boşluğa büründüm belli bir vakit
burada da yakaladı beni
akordiyonlu dilenci
elimi cebime sürmem tabi
başında onu bekleyen bir canavar var
kocaman bakıyor,gözleri iri
iki yaşlı adam köşede siyaset konuşuyor
kız onları umursamadan geçti
ben sarı bir şeyler içiyorum
dalıyorum,dinliyorum
ömürler geçiyor hayatımın içinden
garsonlarda kraliyet havası
masalar kalmış olmalı dünden
sıcaktan hep bunlar..



II

iki adamın ömründen bir pay daha alındı
bizimki hala gözükmüyor
sigaramı içiyorum ve bitiyor
dakikaları biraz daha eksilttim ömrümden
demlenmiş bir ömür
filtresiz..
kahveci var bir de burada
kahvelerini yakmış
bulutlar kadar gri suratları
içtikleri esrarengiz..



III

Dilenci gitti gözümün içinden
adamlar konuşmayı kesti
kaç yüzyıl oldu saymadım ama
vakit de bir hayli geçti
neyse ki ömrümden azaldı ne azaldıysa
kalbimden vermedim hiç bir kuşa
mahçup bir kanat
sen uç diye her şey
yollarında olmasın bozukluk
ellerin kalmasın bayat
öyle geçiyor zaman
burada bir kahveye oturdum yaltak
uçmayacağını bile bile
kapıyorum gözlerimi
belki seni görürüm diye




IV

Karanlıkken güzel her şey
gerçekleri o zaman görüyorum
insan lakırtıları
hepsini boş buluyorum.








’Gök çe’