4
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1212
Okunma
makyajı dağılmış bir kadının
sol yanında kimliksiz dolaşan bir ateşim
benim coğrafyama sızan acıdan başka bir şeyim yok
bu yüzden kendimi her gün
unutulmaya terk edilmiş farklı istasyonların
banklarında buldum
ve ben her gün senden biraz daha uzaklaşıp
gitmek isterken
’’farklı ölüyorum’’
güz yangınının küllerinden doğan,
yanık bir ıslığım,
sessizlikten tırnaklarını yiyen ayrılığın
yıprattığı zamanın kanından beslenen
küfre tanık ol...
ve ben bel kemiği kırılmış bir kalemden öğrendim,
umutla dünyaya bakmayı
bitişi olmayan ve bana ağır,
ömrüme kel kalan her ayrılığın zehrine alıştım,
sus’tum
yüreğime sıkışmış bir şiir olarak kaldın
yoruldum
düştüm
kalkamadım
bu namusuz dünyadan vaaz geçtim
yaşamak bilek damarlarımdan çekildi...
5.0
100% (6)
Cevap Yaz