5
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
1365
Okunma
canım yansın diye
fırtınalar ektim
umutlarımın iki nehir arasına
ama her gün ’’farklı öleceğimi’’ tahmin etmemiştim
kendimden korkuyor gibiyim
karanlık derinleştikçe
umudum zehre dönüşüyor
aşk seni kendinden göç etmekse
adını unutmaktan korktuğum bu yol nedir
ya ressamını kaybetmiş bir aşığım
ya da seke seke yürüyen
görüp güldüğün palyaço benim
canım yansın diye
yazdığım son şiiri okudum
biraz umuttan
biraz özünü bulurum diye
sevgiden bahsetmişim
unutuyordum yine
kim koruyabilir beni şimdi
kim duygularımın ucundan tutarak
beni mutluluğa sobeler
yaşamak için büyük bir umuda sahip olmak gerek
olamadım...
5.0
100% (8)
Cevap Yaz