7
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
1320
Okunma
biz, bizleşmediğimizde ruhumuz
bedenimizden bir kaç karış ötede
günahımıza muhtaç kalırdı
bilseydim bu şiire ağlayacağını
alfabenin tüm kemiklerini kırardım
bilirsin
rüzgar da kuruyan bir ıslığın ağrısı sarmış seslerimizi
ruhum bedenimi terk ettiğinden beri
gölgem büyük bir savaşın içinde
bu yüzden
güz ortasında sana b’aşka ölüyorum
ey ölüm
uzun saçlı gecenin üzerimde durduğu gibi
iştahlı duruyorsun
ama ben burnuna hızma takan
bir kadının gülüşünde doğdum
ve benim ömrüm eteğinde sakladığı
üç kurşuna mahkum
göz altına alan
tonu belirsiz gülüşüne giydirildi benliğim
varlığım ilticadır...
5.0
100% (12)
Cevap Yaz
