Çamurdan çiçek gibiyim

kendi karartmalarında çoşan

fısıltıları duyan sessizlik gibiyim

hararetli gecelerin içinde

hakaret eden isyan gibiyim...


ciddiyet cinnet gibiydi

odada

bir tahta kurusu

benim kemirilmiş mürekkebim

kımıldamıyorum

gereksiz kağıt

yazılar amaçsız

gök yanınca

ateş açar kapılarını..


mikrop kapar gökkuşağı

Derdime yakın herşeyi seviyorum

tüm adaşlarımın bana benzeyen hüznünü

kabul ettiğim ağlak bir macera


aynanın karşısında duruşum

oyuncaklarıma diktiğim elbiseler

annemin saçlarını kesip yapıştırdığı bebekler

hepsi içime akacak ...

koşuyorduk

Konuşuyorduk ama anlaşmıyorduk


kovuyorduk başka başka kapılardan bendimizi

camdan ve saydam dı

ve hep kırıldı

o görünmeyen hislerin

diş aralarında saklanan sırlar bunlar...

çimen çalgısı bitti

her şeyin atıydı zaman

kırık bir bacağıyla izledim

yavaştı sevgiler kızgınlıkları saymazsam

ey

suyun kimsesizliği beni hatırlatsın....

Cehennem yanıyor! Kibrit

su ve bir gece

tarif edin! talip edin

tahrip edin beni yine

Cehennem yanıyor! Kibrit

su ve bir gece

tarif edin! talip edin

Suda yüzünü gördü. Gördüm

aksini kimse söyleyemez

suyu o zaman sevdim, bildim

aksini kimse söyleyemez.