0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1633
Okunma

Acılar , acılara
Ölümler , ölümlere eklenmeseydi...
Elem , keder hep 17 yaşında olmasaydı eğer...
VAV duruşlu kadınlar hep akdı...
Bir suskunlukta
Anlaşılmayı bekleyen kadınlar...
Elif gibi dimdik...
Onlar bir kez olsun
Bir yüreğin şafağına uyandırılmadılar...
Bir sus konuşması
gözlerde kıvılcımlanan
yeterince sessiz ağlıyorum ...
yaşamla ölüm arasında heyhat..!
ben bölüpte çıktım...
ve kendi siyahında boğulur insan...
kadın kendi kendine iyileşmek zorundadır...
Yutkunduğum siyahlarım var benim...
ve siz oydunuz yüreğimi ey insan denen karga...
Kalbimi yokluğuna astı
ğım zaman
Çocukluğum ayaklanıyor
Ve kendi beyazında dirilir insan sevdikce..
Hiçbir masal senin kadar gerçek değil...
5.0
100% (5)