Zihnindeki şarkıların yeri
bir kuşun içine girdiğin
sanki uçar gibi sakinliğin eteğine
giysine saklanmadan ...

Hiç bıkmayacak anılarla kaplıyım
unutmamak konusunda kararlı
ki bu anılar rüyalarıma girer
bir yatakta uzanıp bana bakar annem ...

sisli gözleriyle konuşurum yine
kendi gözlerime geçer bakışları
bu gözleri takar gerçeklik
belirtir beni
gösterir aynalara...

zemin gelgitli
zaman dar...

aynalarda nefesinin buğusu
saç tellerinin yapıştığı yazmaları serdim üzerime
ne zaman unutmayı inşa etsem seni
anılar tuzla buz etti yıkıp
hatırladım...

annemin saçlarını kesip yapıştırdığı bebekler
hepsi içime akacak ...

bir çocuğum şimdi
annesini kaybetmiş...
kurumuş mor dudaklarımızda,
kalakalıyor tüm sesler
susuyoruz...

yassı güneşin altında
yalın ayak öksüz
toprağın kokusuna dönüyoruz...


Bükme boynunu
gün gelir anlarlar seni
bir oyuncak bebekle
tekrar gelirler yanına
severler bu kez ...

göğsümde yatışmayan birşeyler
üç öğün yeter bu acı
annem reçel koyuyor masaya
usu kırık, bir dil yaratmış kendine
ahlar ağacıyım diyor, beni düşünme...