2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
835
Okunma
Şimdi sen söyle dinlemedeyim...
...
Vefasızlık sanırsın sen,
Başka gözlerle sana bakmaya minnet etmeyişimi.
Ellerim bedenine onlar gibi ulaşmaz diyedir öfken.
Benim saçımdan başkasını koklatır mıyım sana?
Düşünde onlarcasının karmasına giydirir miyim kendi elbisemi?
Sen beni bilmiyorsun!
Beni benzetmeyi biliyorsun yalnız, sadece..
Başka birine dönüşmeyeceğimi anlamadığın gibi,
Suçluyor musun bir de?
Sen, sen olmayı bile beceremeden, sana beni öğretir miyim?
Kimse kimseye bir şey öğretemiyor görmüyor musun?
Ve kimse ’hiç’ bir kimse kadar değerli değil.
Eğer öğrenmek istersen gel!
Öğrenebilmeyi öğretirim.
Ama şimdi var git!
Gidecek hiç bir yerin ve kimsen kalmayıncaya dek,
Gelme bana!
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz