3
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1523
Okunma
Ve Dert Deva’ ya seslendi:
’Ey yüzümü güldürenim!
Senin olmadığın tabiatta susuz kaldım ben.
Güneşsiz kaldım, karanlık.
Şimdi sen benim toprağımda ağaç olmalıydın, kökleri bedenimle sarmaş dolaş.
Benim gökyüzüme uzanmalıydı dalların.
Benim çehremi okşamalıydı yaprakların.
Sen şimdi,
Benim mevsimimde çiçek açmalıydın.’
Deva:
’Keşke.’
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz