0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
437
Okunma
Serince ıslaklık;
Damı akıyordu her şeyimin,
Bir hamlede yere serince beni âşıklık,
Doğru, unutmuşum;
Adını anmayacaktık.
Hani şu ikinci adam var ya;
Bir yerlerime iteleyip,
Kendimden sürdüğüm,
Doğru,
Kapı deliğinden dahi bakmayacaktık.
Peki, sonbahar mıydı bu soluduğum,
Mevsim koklamayı da mı yasaklamıştık.
Duvarlarımın arasında koruduğum;
İki göz, kahverengiye bulanmış,
Tutamıyorum işte kendimi!
Kısa saçlar, asi ruh,
Yıkıcı, bir çiftten fazla söz,
Hepsi;
Bulanın mıymış?
Doğru,
Hatırlamayacaktık değil mi?
Unutmuşum!