0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
31
Okunma
Yoksulluğum bir yol bulup gösteriyor kafasını,
Şu fukaralık amma gösteriş meraklısı,
Haylaz, çocuk gibi şımarık,
Ve ben tahammülsüzüm!
Çırpınışlarım her şeyime nazaran hâlâ muntazam,
Benden sonra da devam edecekmiş gibi,
Kazık çakmışcasına.
Dağınık bir oda gibi geçmişim,
İçinde kayboluşlarım hâlâ muhteşem,
Eşi asla olmamış bir çorap gibiyim,
Anılarımın kadrolu çöpçüsüyüm,
Cehennemim de acılarım da,
Yansımaları da tezahürsüzdü.
Kimsesizlik bir şekilde atıyor çığlığını,
Marifeti çürümek olan eski, harap biriyim.
Dünden belli yarınlarımın kederi, çilesi,
Sönüp gidecek olan neşesi;
Kaderin tevazusuzluğu,
Tekerine takılmış çomak gibiyim.
