3
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
784
Okunma
eylülün buğusu sıra sıra
aşk akşamın en güzel saatinde
ilerliyor kanatlarında kuşun
söyleyebilsem
söyleyebilsem dudakları büyüyecek bulutların
umutsuzluğun korkusu saçlarında
uzaklaşıyorum seni seven kederimden
o güzel günün ortası
güneş ve sakin bir uykunun sonrasında
içiyle gülümseyen karanlık
biliyormuş gibi anlamsızlaşıyor
sular sulara karışınca ağlayan beyaz
olgunlaşıyor maviliklerde
sıcak günler
hoyrat ve sabırsız gölgeler vedalaşıyor
her duyuşun göğe yükseldiği
ağlamaklı gümüş pencere
dönüp duruyor perdelerin ruhunda.
Cevap Yaz