Utanmadan söylüyorum
Sevmiyorum seni...

Belki az evvel
Menemenin suyuna ekmek banmak gibi
Kuzu seven sarı saçlı kızın resmine bakmak gibiydi
Ama geçti...

Sevmek öyle kolay çözülecek bir bilmece değil ki...
Sırf adını sevdin diye
Bir tren istasyonunda inemezsin
İnsen de ha deyince bulamazsın cennetine çıkan merdivenleri.
İç cebinden aşırıverir bir anda cesaretini yalnızlığın
Hızla döner etrafındaki herşey,her ses büyür
Bankların dibine sinen
Korkmuş bir enik gibi fotoğraflanırsın...

Pet şişeden su içmek kadar problemlidir sevmek
Tadı nefis değildir ne kadar susasan da.
Güneşte kalmış plastik kokusu gibi
Ruhuna birşeyler yapıştırır yudumlar.

Utanmadan dönüyorum sözümden
Kabul etmesen de göreceksin gidişimi.
Benden öyle hatıra falan kalmayacak
Tuzlu buruşuk bir mendil bekleyecek belki,
O da bir dahaki yıkamada atılacak
Uzun sürmeyecek yeni filmin girişi vizyona
Sevmek fazla düşünmeyenlerin işi...

Utanmadan sövüyorum arkandan
Küfür baloncukları fırlıyor ense kökümden
Muhasebecim zarar gösteriyor, tutmuyor hesaplar
Bol keseden harcanmış diyor cüzdandaki anlar

Oysa bol acılı adana yemeli,
Küçük zavallı yunusun hikayesine ağlamalı,
Bacağını iple bağlayıp sakat numarası yapan dilenciye
Sadaka vermeliydim.


Çıplak oturmak gibidir sevmek,fereceli kadınların ortasında
Isırdığın elmadan kurt çıktığını yanında oturanın görmesi
Tavlada zar tutarken fırlayıp gitmesi gibidir bulunmaz bir yere
Tam da marstan yırtacakken.
Belki utanmadan sevmeyişim seni
Sırf bu yüzden.
28.01.2016