ihtiyacın olduğu gibi bir ayna içerisindeydik
bilmeden doğruları söylemiş olmalıyım
yorgun nemi çökerdi elbiselerine gecenin
asırlık bir bekleyiş geçerdi, göğsünden çıkan ilk sütü özlenirdi
kapı eşiğine yasladığın kıç
meşhur acıların saklandığı mağaraydı
ucuz nefesiyle şeffaf şarkılar çalınırdı
ara sıra çalıların geçtiği rahminin ağzında
kabul ediyorum, lüzum görüyordun yalnızlığın hayvanlığından kaçmak
modelsiz bırakır insanı

bana anlatmadığın bir şeyler vardı
ağız yoluna sapınca kokuyordu toprak
sivrisineklerin öptüğü yerleri tamir ediyordum
kabullenmiştim baştan ayrılığı
bir ayna diyorum, kaçamazsın ama soyut
şarkıları taksi bagajında ceset
yanlış mikroplar meşgul ederken
meşhur bir yanılgı tadıyordu dudakların
ağzıma geçmişten biriktirdiğin cesetlerin doluyordu

bir bardak suyun ihtilal derecesinde çıldırdığı olur
sertleşirdim, yumruklarım çöp kovalarını tahrip ederdi
sırf sempati duyduğu için altına kitapsız yatan yabancılar vardı
bunu söyleyen bendim
ellerimi iyileşmeden bıraktığında, kara delik kapanmıştı
doğarken ağladığımı söylemişlerdi
küçük yabancılar büyüyüp toplum olurken
ellerimi salmayı öğrendim,
bir bisiklette, sonra arkası boş motosiklette
sonra vakit kaybetmeksizin her gün
başkasının ellerini tutup kaldırırken
ne cahil şeylermiş, meğer önemi de yokmuş o sözlerin
cuk diye oturmalıyken asla kemirilmemiş çükleri
olur olmaz kalkıveren tedavülden, manalar serpiştiriyordu
yollar çelimsiz kolların basit cümlelerine kalıyordu
saate kızmadan önce,
usta bir hayal gibi gidebiliyordu otobüs
koltuğun içinde kıvrılan dumandın

çekip alınca kendini aynanın içinden
yüzsüz kaldım
bir manası yok can çekişip yokuşaşağı intihar eden spermlerin
soylu ilk soyunuşu cerrah soğukluğunda anlatabilirim
göğsüne vuran en sert cümlenin siyah bir noktasıyım
kentler koynundan koltukaltı cinnet kokan sevdaları çürütebilir
geç kalınca her at kişner
yüzüm diyorum,benim yüzümden bunların hepsi
uçlarında parmaklarının akşam serinliğini öldürür
sana sokulan her çıplak delikanlı