Yeşil ağaçlardan bayat meyveler düşüyor yerlere
Üzülüyorum biliyor musun, ağzımın tadı bozuluyor
Toplayıp yediğimiz meyveler gelince hatrıma
Ağzımızda bıraktığı nayhoş tatlar

Saklandığımız ağaçların kavuklarına bakıyorum şimdilerde
Bomboş içleri, dolduranlar bulunamamış bizden sonra
Kim doldurabilir ki, bıraktığımız boşluğu bizden başka
Hangi beden bizim kadar bir bütün olabilir

Sevişmeden sevişirdik, gözbebeklerimiz yeniden doğardı
Başlanmamış cümlelere birlikte başlar, birlikte bitirirdik
El ele tutuşmayı doğurmak bilirdik
Rüzgar esmeye görsün helede arkamızdan
Birde saçlarımız savrulduysa rüzgarda
Yağmur yağıyor bilirdik
Adamlar geçse sıra sıra önümüzden
Bize bakmadan görseler bizi, tanımazlar zannederdik
Öpüşür öpüşür gülerdik bir bok var gibi

Sonra uykuya dalardın birden bire
Bense seni seyre devam ederdim
Sana baksam üşümezsin bilirdim
Alamazdım gözlerimi üzerinden
Ellerim saçlarında, gözlerim uykulardaydı o sıralarda
Ve varlığımız arasında yokluğumuz yakardı geceyi
Ve gece varlıkla yokluk arasında yanarak tükenirdi