Peki ya kim takılır gecenin ardına, bu yürüyen sen değilsen
Kimdir sabahları istemeyen, gündüzü sevmeyen
Aynalara hep küsen kimdir
Çirkin bir ruh mudur ayıplanan
Yoksa bakılamayan bir yüz müdür parmaklarla işaretlenen
Bir çirkinlik midir sokaklara küsen, çocuklara küfürler eden
Ağlayan bir çift göz müdür, kendine bakmayı lanetleyen
Ey çirkin kadın şimdi beni dinle;
Sen çirkin olan kadınların en güzelisin
Sabah ışıkları yememiş yüzün belki, ama
Ay ışığında yıllanmış, alnındaki güzellik eseri çizgiler
Sen sokaklar gezmedin, kapılar eşiklemedin belki, ama
Bir çirkinliği bekledin en güzel halinle
Kağıtları şiirlerle süslemedin evet
Ama küfürler öğrettin kedilerine
Sen saçları uzun, tırnakları ojeli değilsin belki Evet ama
Bir görsen ki olmayan saçlarının bir düşüşü var yüzüne,
Ah bir görsen ki gölgesi yüzünde makyaj saçlarının

Bir bilsen öyle güzelsin
Sabahı zor olan gecelerin içine işlersin