9
Yorum
24
Beğeni
5,0
Puan
1165
Okunma
yüreğimin sofasında
Iki büklüm mü kalakalacak
sütü ekşi çocukluğum..
Ayrılığın taze
Bırakmadın kendime kalbimi
Kokun terketmedi henuz ellerimi
Aşk sıvam dökülürken yüzümden
Dudaklarımda
Öncü depremler
Ağzımda ezgin baklalar !!
Sus perdesini çekti dilim
Emanet yalnızlıklar
kıvrıldı kirpiğimden içre
İçre doğru yaşlandım birden
sıktı yumruğunu elcegizim
Iskeleden mendil sallarken
Orda anladım
zormuş hasret
Şimdi ne desem başka lehçe
Çaresiz/ce
Hoşçakal dedigin yerde
Öldü
erkekliği kadınlığımın
Orda anladım
Terkedildi bütün kent
Sokaklarınin in cin kalabalıklığında
Daraldım kendime,
darıldım senin olmadığın şehre
Inanmazsın
Sokağımızın başında tutmayan
Bacaklarımı
sürükledim evimize
Şimdi
Nasıl açar kapıyı
Kokundan ayrılamayan eller
Kim buyur eder
hangi el uzanır boşluğuna "hoşgeldin"e
Ayrılığın taze henüz
Yüzüm ekşiyken
Birden
çocuk telaşına büründü kalbim!!
ha geldin ha gelecek havasinda
Ayakta heyecanla
Sofasındaydım yüreğimin
Boşluğunu
sardığımda sordum
Kollarıma
Kaç gün daha taze tutarız bu ayrılığı
Ekşitmeden ,aynı hezeyanla
Şiar
5.0
100% (15)