içimde her an büyüyen küfürler ısırıyor dilimi
kulaçsızlığıma şaşırmıyor statik ruhum
debelenirken kendi içinde

içimden bakıyorum
şu canım memlekete
hangi kanı boğazlayayım
keseyim durmazlığını
ellerimle

şimdi bir efsane paklar beni
bir kahraman
Deli Dumrul
Asena
bir anka
delinen sıradağlar ve de
Ferhat elinden

vuruldum
bende
serhaddimden
ölürken
sarıldım bir efsaneye
kendimden öte hikayelerde
dirilişlerde
hatırsız satırlardan aktım Dicle’ye
döşüm çarptıkça azgın suyuna
ağıt oldum
hangi ağız zılgıt çekse ardından bir meftanın
susun dedim
üşüyen kedere kurban vermeyin
susun!!
açmayın çürümüş göğüs kafesini insanlığın
rahmini yırtmasın karanlıklar daha fazla dünyanın
pusulası kırılmış güneşin
doğuşu
ayda yılda birdir ustumuze
kırsam kaderi kırıldığı yerden
kaynamaz
hiçbir el birbirine
yürek ve de

sıfırdan sevebilirmi ufalanan kalp öfke ile
aklimin intihar girişimlerini
kapatıp bir odaya kaçsam keşke
haritada yeri olmayan bir ülkeye

kaçıp gider
ölmeyen bir çocuğun dizinde dirilirdim

Şiar