18
Yorum
56
Beğeni
4,9
Puan
2665
Okunma

h a m d o l s u n
biz her cumartesi
ölüme doyarak kalkıyoruz hayattan
acılarımızın dibine ateş sürüp
üzerinde mutluluk pişirenlere
içten içe kaynayan yara oluyoruz
kanamıyor hiçbiri yaramızdan
yolu yarılayan dört ayaklı tarihin
kanadığı kadar…
kışı giyinen nefesimizle
ecele karşı mevzileniyor kimsesizliğimiz
adımızın işlendiği kanaviçelerin kenarında
kelebekler dinlendirmekte şimdi ömrünü
bükülmüş sesimize bir bıçak atıp
tıka basa dolduruyoruz tabutlara
-mezarlıklar şenleniyor ala renge bürünen yokluğumuzla...-
Cömert Yılmaz
5.0
97% (38)
2.0
3% (1)