72
Yorum
109
Beğeni
5,0
Puan
5806
Okunma

ankara garında unutulmuş
bavul dolusu gözyaşlarının sahibi anons edilirken
cumartesi şehrinden gelen
bir annenin ellerinden tutup
kalpten kalbe taşıdım umutlarını
dilek tutardım arasından geçerken
(ki henüz kız ismi değildi bu istek)
neden sonra
âmâ bir dilencinin
dilindeki türkü ile dağıldım
kırgın bakışlı yaslı gözleriyle
insanların içinde kini gören!
hınçla savrulmuş alfabemin
harflerini tek tek toplayarak
yarasına sürdüm ağır işçiliğimle
ölüme öykünen direncini öperken
hüsrana uğrardı kansız’dıran bakışlar
deniz’e bırakılmış karanfil kokusunu
çekerken ciğerlerine başkent akşamları
gök gürültülü bir –ah- çakıldı vicdanlara
cizre’li kadının zılgıtları yıkarken zindanları
-memleketsiz sancılar yuvalandı
göğüs boşluğuna…-
Cömert Yılmaz
5.0
100% (103)