Bir depremin rahmine yerleşen cenin gibidir umut
Üleştiği her ufka sadık kalır
Ateşle oynamanın yılmazlığı
Yani yönünü çevirdiği herşeyin tek şeyliği
Ruhsatsız rızasız sevmek hinliği
Hasreder hanisiz

Zan zindanından fışkırdığında
Faili meşhur olmaktan kurtulamaz
Kuyulanmış katılıkla zar çevirir
Zor oyunu bozar
Zul cıngar çıkartır
Zen sürgülüdür inanç


Matematiği yenen kulluk
Ve sayısal değerli kölelik
Muhalif olmalıdır
Arabulucu şiirin esamesi
Kör bakar çünkü

Açısı geniş akılla
Müsavi sayılır mı acısı pekişmiş kalbin
Meydanı
Heveskar adamlıkla
Cevher kadınlık yahut

Maviye ilişmeden uçamazken
Kimse görüş günü enjekte etmeden nefsine
İçine salmasın ruhunu
Aslını bilene bulana taşımadan ırkını

Gölgeci bir kapı açıldığında
Kelimelerin en kibirlisinin kabrine
Sığınmış gülümsemelerden
Kaçınmak iktiza eder
Sahnenin sahtesi olmamak için