göğsünde ölüyorum..
bugün her şeyi denedim
senden gidebilmeyi
bitenleri silebilmeyi denedim..
sadece bunu başarabildim inan
şu gözyaşlarım bile ağlamayı bırakmadığı
için her gün -
senin göğsünde ölüyorum..
Ne bileyim masal anlat bugün
yaşamak için umutlanmayı nasip ettir.
gözlerinin ışığı değiversin umutlarıma..
ya da öp bir kez yanaklarımı
gülüşüm umutlansın.
hayat işte düne kadar yanımdaydın..
şimdi ne oluyor.. yokluğunla geçiniyorum,
acılarınla geçiniyorum.
geçinmek mesele değil de bazen olmuyor işte
kandıramadım yine kendimi..
bir uçurum kenarındayım
bilmiyorum neye sarıldığımı..
kırılan umutlarımın acısı
saklıyor bütünlenmiş acılarımı,
kapatıyor bir gülüş çerçevesinde..
bütün yalnızlıkları bana vermişler sanki
bugün öyle kararlılıkla kapışıyorum ki kendimle
yenildim,yenileceğim kendimle..
düşmeyeceğim söz veriyorum.
iki ayak üstünde ağlayacağım inan.
öyle seyredeceğim bıraktığın izleri
bütün mutsuz olduğum anları izleyeceğim,
sessizliğimin tenhasında...
yunus özay