vazgeçtim.
yüreğimin en hırçın yenilgisiyle vazgeçtim senden.
bugün de ağladım,gelmedin yollarıma bir ışık serpmedin.
gittin o uzun yolların kollarına ve sakladım içimde hep seni
gördün ama sustun ya da sustuk.
Vazgeçiyorum senden ve geçip gidiyorum sessizliğinden
bitiriyorum ve susuyorum.
seni sevdim ben şimdi ise elveda diyeceğim
çünkü akıp gideceksin,
karışacaksın yenilginle daha da üzüleceksin
ve asla gelemiycek yollarımız,gideceğiz yaşayıp öleceğiz
içimizdeki hasretin acı karanlığıyla..
bir gün ansızın unutacağız birbirimizi sen karışacaksın
çocuğun olucak ama daima içinde beni yaşayacaksın.
yine bir gün gelicek doyamadım kokuna diyeceksin
ağlıcaksın bütün yeryüzü iliklerime kadar inecek
ve ben kaybolucam yani geçip gideceğim verdiğin acıyla
bense artık yalnızlık kokucam
sense yalnızlığına yenik düşeceksin
biliyorsun ’’ geç kaldık ’’ ..
hemde fazlasıyla,hemde kırılacasına..
yutacağım sesini ama hiç bilmeyeceksin
hep seni yaşadığımı ve senin için yaşadığımı..
kopan bir halatının birbirinden ayrılmamak için
verdiği yırtıcı soğukluğu olucak aramızda
diyorum ya birbirimize uzaktan seslenmekten bile yorulacağız.
asıl zoruma giden hala içimde eksik kalmış ve
birbirimize diyemediğimiz bütün sözcükler hesap soracak
ve biz hala susmaya adıcaz artık vazgeçicez.
artık herşeyi bitiricez,yolumuz birbirimize bir daha kesişmeyecek.
bir daha eskisi gibi olmayacak
zaman bile bizi birbirimize unutturmayacak.
sadece vazgeçicez,sonsuza dek ayrı kalıcaz.
herşeyden de vazgeçicez bir gün unutucaz
ya da öyle sanıcaz ansızın dilimizde şarkılar
tutundurcaklar bizi birbirimize eskisi gibi tat vermese de
korkmadan ve sessizce vazgeçicez
yıkılıcaz gözyaşlarımıza,sessizce bitecek.
başka kollarda mutlu olucağız sanacağız ama hiç öyle olmuyacak.
vazgeçmek kolay olmayacak,senden vazgeçmek..
bir düş bıraktın içimde ve bu asla gitmeyecek.
bu yüzden vazgeçmek zor olacak.