bu gecenin son karanlığında aydınlanan bir uğultu gibi
seni özlemenin tarifsiz acılarının yüreğimi kahreden üzüntüsünü yaşıyorum.
seni özlemek güzel şey aslında
herşeyi unutturuyorsun
hiç bir şey olmadan temiz ve saf bir şekilde seni düşünmek istiyorum
bazen de seni özlemek sınırları aşmama sebep oluyor
iniyorsun tüm acılarınla yüreğime
günle gece arasındaki farkı düşünüyorum da
gündüzleri boğuluyorsun,geceleri susuyorsun gözyaşlarınla
ama yine de istiyorsun
yine de dokunsun istiyorsun elllerine
beraber gülmek kadar hoş bir şey yoktur bana göre
tüm anlamlar yitiriveriyor aklımın her köşesinde
işte bunun adı aşkmış..
günlerce keyfin yerin de oluyor..
fakat bu ağrı,geçmeyen bu ağrı
deşiyor beni ve ben yine unutamıyorum seni
çöken karanlığımda kırılan tüm duygularımı
topluyorum bu gece gözyaşlarımda
en büyük hayalini kuruyorum bu gece
ben neyden yoruldum en çok biliyormusun
senin kırdığın o düşlerimden..
ne kadar düşünmeye çalışsam
bilmece gibi çıkan her soruda
sadece yazık demekten başka bir şeye dilim varmıyor
ve sen bilirsin en çok kimi incittiğini
benim gücüm tükensin varsın bütün korkum
aynı hatayı tekrarlamamak olsun
ama inan dayanamıyorum..
tüm karanlıklar hapsediyor beni seni beklediğim de
her anıdan kaçamıyorum
yüzünü getiriyorlar bir türlü çıkışını bulamadığım
varlığını getiriyorlar
bense her zaman ki gibi sessizliğime kavuşuyorum
sarıldığım sessizliğime...