7
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
1153
Okunma
şimdi ölü sesleriyle bezeli gülüşünü ört
zira
hala yazmayı beklettiğim bir öyküm var
çevresi siyah oyalı
süs kağıtlarına düşmeye hazır
ne tuhaf şey pişmanlık
artık şarkılara pek takılmıyorum
eskiden olsa anlatarak yok ederdim aklımdakileri
düşünüyorum yazsam en iyi kim okur
en iyi kim ayartır düşlerini tüm gece
ya da alelacele en iyi yüzü kim çizer
kaldığı yerden başlasam fark edilir mi imla hataları
tüm münasebetsizliğiyle yalnız bırakır mı harfler yolun ortasında
değer mi eğik gölgeler gibi amade olmaya her satırına
ya da çocukluk tükürmeye acı çekerek
boş durmayın
sizlerde soru sorun
şimdi hangi meyveyle besleniyorsun diyin
diyin hadi
avuçlarıma yazdım adını
kaldıysa heyecanımın terinden okuyabilirsiniz
belki üzümdür yediğim
belki kara dut
kayısı belki
belki kırık bir ayna!
yenir mi yenmez elbet
gözümün yaşına bakmadan izliyorum suratımı
niye anlatıyorum bunları
eğilmiş akarsular gibi yaşıyorum
ne kadarda muhteşemim
çıplak ayakla dolunay yakalıyorum
hala yazmak istediklerimi toparlayamadım
gamzelerim sırlarımı saklıyor onca yıla rağmen
onca yıla rağmen diken toplayabiliyorum güllerden
o kadar muhteşemim yani!
bereketmiş ayrılık
öyle diyordu geçenlerde biri
ne kadar çok ayrılık o kadar aşk
neler geliyor dilimin ucuna
ah ne küfürler
affedin bir kıvılcım tünemiş gibi dudaklarıma
hatta çocukluk resimlerim gibi acilen yıkanmalı düşlerim
dökülen her yağmur mağdurdur aslında
gümüş kanatlı güvercinler sahibiyken kentlerin
nereden çıktı bu diyeceksiniz
doğruya
düşünmeden yağmaz sonuçta yağmurda
ya derin yaralıdır
ya da göğüs kafesine tutunmaya çalışan denize borçlu
dinliyorum kalbimi
kaplumbağa kadar sağlam aslında onun kadar kararlı
bu doğal bir içlenme diyorum
sonra deme diyorum
darmadağınım
mürekkebim su
hal böyle olunca yazmak mümkün olamıyor
hem ağustos bitti
yeniden doğmam için bir yıl daha beklemem gerekiyor
karanlığın şerefine uzanmam
biraz uykum var şimdi
biraz da saflık!
koşar adım denize gidiyorum
uyumam gerekiyor tuzlu sularda
arınmam belki yalanlardan
toprakta kalsın aklım
toprakta kalsın öyküm
Belgin ERTÜRK
5.0
100% (13)