"bu şiirdeki aşk hükümsüzdür. gitmeler de"




gitme
bir çocuğun en masum duasıdır bu dilenme
anlasana yalnızlık hiç bir cümlede kendini iyi hissetmiyor
sevmeleri huzursuz etme
gitme

bekle önce seni affedeyim
tüketse de yalanların mühim değil
ve dilimi hissedeyim
dilenirken bir çimdik kadınlık gururu

hadi beni yeniden kandır
yapayalnız bir tomurcuk ölsün avuçlarımda
tuttuğum dilekler için pişman olayım
ama ne olur
bekle önce seni affedeyim

geceyle ıslat beni
hadi aç kollarını uyumalıyım göğsünde
lütfen gitme yeniden tekrar kan dökme
kal bu halinle
bana gözlerin vursun günahların vursun bana sen vur
korkma usulca soyarım seni bu günahtan
bu şiirin başrolüsün unutma
ruhlarımız birleştiğinde mavi devrimleri yapar nasılsa kavuşmalar
sus pus olmalar istiflenir sonsuzluğa

gitme
çok terkedilmişlik var senden bana
kendinle götüremiyorsun beni anlıyorum
kal öyleyse
kalmalar aşkına gitme

ya da git
beni susmalar götürdü nasılsa

Belgin ERTÜRK