yine aylardan aralık
ve yine saçlarının arasında mekikler dokuyacak
ellerinde konaklayan serçe


yıl geçmiş olacak
geçmiş olsun!
gözlerinin mermerinde eriyecek intikam
ve tuttuğu ellerde kaybolacak sıcaklığı


soracaklar elbet
nedir rengi
rüzgarın açtığı yaranın
kim unutturdu durup dururken yağmurda yürümeyi
hangi yalancı mevsime kurban edildi kahkahalar
neye karşı bu şiir boşluğu


ne ağlatabilir ki toprağı
bir tayın ağırbaşlılığında
ya da yutağında saklı binlerce çığlığı
nasıl boşaltırsın ulu orta


yaşam yeni doğmuş mezar kadar ıslaktır çoğu zaman
gölgesi düşmüş günah kadar çıplak
ünlemin noktası kadar zarif
ötelemeyin günah!


kaybetmek sinsi bir içlenme
gelip geçici gücenmişlik
büyür nasılsa
nasılsa büyür ruhunda siyaha çalan ne varsa
korkutma yazık!


hangi gülüş kandırabilir ki bu karanlığı
yine aylardan aralık


Belgin ERTÜRK