BU SİTEDEKİ,2001’NCİ ŞİİRİM
Ne zümrüt yeşili,
Ne cam göbeği
Kararttı ömrümü, canan dediğim
Ne suda turkuaz
Ne de
Çiçekte sarı
Karıştı renklerim
Akşam karası
Bu bendeki gönül, hasret yarası
Özlem vurur
Dil susar
Hoyrat eser, deli rüzgar
Kin kusar
Alarcınlar sarıyor, zavallı bedenimi
Ha düştü düşecek
Gözümden damla
Yine sensin konu, sevgili anla

Bir Eylül yalnızlığıdır
Dimağımda kol gezen
Nereye baksam hüzün, nereye baksam hazan
Artık kuşların
Kanat sesleri
Duyulmuyor bu kentte
Ciganlı şarkılar bile sarmıyor beni
İnsan yığınına dönüşen kaldırımlar
Getirmiyor seni bana
Kahroluyorum
Bir bad-ı Saba’dır oysa
Her doğan yeni gün
Mihmankar duygularıma
Neden uğramıyorsun
Ne sen bildin kıymetimi
Nede senin ben
Ayrılığa esir düştü bu sevda
Ne gelir elden

Ben kızıl şafakların
Vaz geçilmez yolcusu
Bilinmeze her sefer, dönüşü var mı bilmem
Bir akşam sefasıdır
Senden koku getiren
Belkide kalacağım, en yakın bir yokuşta
Anla beni, ey sevgili eh işte
Sisli yine gönül dağı
Neden bilmem dağılmıyor bulutlar
Zaman firar
Tükeniyor yine, bir bir umutlar
Diyorum ki, ey sevgili sana ben
Ne gel, ne ara
Hasret benden memnun, bende hasretten
Bakarım maziye şimdi gülerek
Özlemin yetiyor “”sana ne gerek””

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

ALARCIN: Ateş kırmızısı, ateş rengi,Güzelliğini ateşin kırmızılığından alan
ÇİGAN: Çigan orkestrasının, birinci kemancısı-Keman eşliğindeki şarkı
BAD-I-SABA: Sabah rüzgarı
MİHMAN: Konuk