İnsanlık uzaklardadır
Üç çocuğunun başı üzerine yemin ederim ki
her taşın altında çocukluğumu aradım
Nasıl imha edilir bu yorgunluğum
İnsansızlaşmış Boşluklar,
nehir boşluğu gibi suskun.

beyin ölümü gerçekleştiren yalanlar,
baş edilemeyen aşklar,
kara bulutları giyip ve titreyen insanlık
umarsız dualar gibi.
loş ışığın altında büyütürüm uykusuzluğumu
uzunca çalsın yağmura dokunan ses
insanlık bir adım daha gömüldü
toprak irkilmedi.

düğümü çözülmeyen bir şifredir insanlık
Gönül şarkıların içinden
sokak sokak yürüdüğümüz sevinç
anlamsız kaldı.

yüzü asık bir çiçek hırçın dalgaları yırtıp
Su oyunları oynamak için
suskunluğa gömülmüş insanlığı
sonsuzluğa gömecek.

yüzü asık bir çiçek hırçın dağları yırtıp
aşkı anlatan dört mevsim yalnızlığını
türkülere bağışlayacak...


yüzü asık bir çiçek
hırçın Kalplere yönelen yalanı yırtıp
yalansız yaşayan insanlığı
kocaman bir şafakla doğmasını umuyoruz


insanlık, dört mevsimi yaşatır...
insanlıkla beraber aşk doğar...
insanlık, yalanı öldürür..
içimizdeki insanlığı özgür kılalım...