18
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
1374
Okunma
Usuldan usuldan yaklaş tenime
bir karanlığın içinde
başı boş türküler söyler günahkar bedenim
Bir karıncanın peşine takılıp gidiyorum
ortalık sütliman
yüreğimde ki ses gülleri çürüdü
Yavaş yavaş kayboluyor güneşin gölgesi
Gölgesini yitiren bulutlar, eflatun taşlar döküyor yer yüzüne
Yüreğimde yer tutan iki kelime
aşk öldü
Bu zonklama sesleri, sancı yüklü yüreğimle
katlanmazdı, kuşların alçaktan uçuşuna
Her geçmişin gölgesi, kabuk bağlamayan bir yaradır
gölgem çürüdü
Gölgesiz ve yalnızlık kokan şarkılar
yeniden aşk coğrafyalarında
aşka parmak ucuyla dokunmaya başladım
sol yanım çürüdü...
5.0
100% (15)