Yaşadımsa sizden ayrı
anam, babam, sevgilim
asla bağımsız değil,
asla tam bağımsız ve kendimce




Yaşandı sömürüyle uzun yıllar
bir karış boşluğa
çocukluğumu yatırdım,
bir annenin çığlığına kalkardı şehir;
uyanamadım.




Renk renk türkülerin içinden uyanır sevdiğim
gökyüzü solur saçlarında
akar da pembesi, sarısı, yeşili renklerin
bir bahar şarkısı olur yürüdüğüm yollar

Ah sevgilim! Al çiğler yağmış gözlerinin serinliklerine
gizli yaşlar akıyor hasretlerin içinden usulcacık
duyumlar sözcüklerin üzerinden sıçrayıp duruyorlar
sözcüklere aldırmadan iniyorlar derinlere
en zoru buna dayanmak
bir dolu saç yakıyor boynumu tel tel
elimi cebime sokuyorum bir şey yapmış olmak için
yanıyor gözlerim düşündükçe
başımı göklere kaldırıyorum
yağmurlardan beyazlanmış yüzün
dayanamıyorum




Hoşça kal benim babam
mutlu bir günün fotoğrafında
pırıl pırıl mavi gömleğim, yepyeni rugan ayakkabılarım
ışık ve gölgenin güzellik ikizleri gibi yüzünle yüzüm
baktıkça hiç silinmeyecek, sonsuz bir an
isterdim hep öyle kalalım



Anneciğim elveda
isterdim bu çirkinlikler dünyasında
isterdim yaşamak senin gibi yumuşacık bir insanla
anımsatan güzeli her an
koruyabilen bu sevgiyi

O günün kokuları içinde şimdi bütün bir yaşam