kayıp suretini
Babil resimlerinde aradığımı bilir misin

..?

ki
kapımın dışı stratonikia şehrinin sessizliği
göğsümün kafesinde grilerle doğacak Anka’nın ölüsü

duyarsan eğer
tarih öncesi bir gecede
sesine astığım çarmığa gerildiğimi,
en çokta İsa’nın sabrındandır bu

aykırıydı çoğu zaman dilimdeki ibadetler
eylem dualarıyla tüketirdim sözcükleri
hani bağırsam kelebeğin ömrüyle uzaklara
terine haritalar çizerdim çığlıkla

anlıyorsan beni
susuz bir şiirin kuyusuna
eylül ol yağ
bil ki Hüseyin’dir içindeki çaresizliğim

belki eski bir duvar yazısı kadar anlamsızım
ve sen beni çözmek için bin asır uğraşacaksın
bir çocuğun büyümek için sabırsızlığını giyinme
onun gözleriyle bak, gördükleriyle kavra beni

düşün ki
spartaküs isyanlarıyla boyamışım hasretini
bütün renklerin gökkuşağıyla direniyorum

ve semah dönen gece kuşları karışıyor mevlevi aşkına
Pir Sultan gibi kendi ipimi çekiyorum yokluğunda

bir işçinin terinde uyuyan emek gibiyim işte
mayıs çiçeklerine karışmış karınca devrimini bekliyorum
adında kavgaya bilenmiş cumartesi anneleri yüreğim
Atlantis gibi okyanuslara defnediyorum sensizliği

bakma
bilmiyorum seni işte
gece bile tanıktır bana
hangi şarkıyla tanımlarım seni
hangi yalnızlığımla anlatırım beni bilmiyorum

biz olun diyor rutubete batık duvar
ve uykumu kaçıran olmayışın

biliyor musun..?




fotoğraf : Murat Yalçın