sessiz lisanla..



çocuk ölülerine şiirler yazan şairin
çayına katık tütünden uzandı gri kentler,
komedi filmlerinde bile hüzün satan figüran
aynı zamanın yalancı düşlerinde can verdi!

gözlerinde bulutları kapkaranlık bir anne
göğsüne yağan yağmurlarda aradı evladını
derme çatma bir cumartesiye dönük cumada
ilahi dillerin hiçbiri söylemedi..kayıp!

sırtından vurulmuş bir umudun düş evinde
yalnızlığa ilmek atarak intihar eden adam
karşı pencereden bakan suretin matinesinde
keyif veren bir sinema filmi oldu, bedava!

motel odasında rutubete batan aşk gezgini
şimdi ayarı düşük anılarla içiyor ayrılığı
gitmesine gidilir bir yerin yabancı yüzüne
yinede yürek ile akıl arası araftır sevgili!

sonrası siyaha boyanmış dört duvardır gece
içinde birbirinden bağımsız, bağımlı hayatlar
öyküleri yarım, sesleri kısık, asık dudaklar
ve paslanmış ruhların ölümden korku zamanı!

gerisi sedirler altına gizlenmiş çocukluklar
hasır altı yapılmış mutluluk ustası sabırlar
olasıdır ihtimallerin köşesinden dönebilme
kaybetmeye çıkmaktır belkide o son nefeste!